Canlı çizgisel eleman ve kompozisyonların peyzaj mimarlığında kullanımı; Trabzon kent örneği

Abstract

Endüstrileşmeye paralel olarak kentsel alanlardaki sınırlı arazilerin yeşil alana ayrılan bölümü gün geçtikçe azalmaktadır. Büyük kentlerde karsılaşılan bu sorunu asmanın alternatif yöntemi yeşil dokuyu lineer elemanlar seklinde kentin içine yaymaktır. Bu da, kentsel alanlara çizgisel bitki kompozisyonlarının uygulanması ile sağlanabilir. Yapılan çalışmada, canlı çizgisel eleman ve kompozisyonların fiziksel özellikleri, farklı mekanlarda kullanımları, algıdaki farklılasımları ve bu farklılasımların tasarım eleman-ilkeleri ile olan uyumunun ortaya konması amaçlanmıştır. Bu amaçla, yerleşim alanı, kurumsal alan, endüstriyel alan, ulaşım alanı ve açık yeşil alan olmak üzere beş farklı alanda çizgisel bitki kompozisyonları belirlenmiştir. Bitki kompozisyonlarının görsel etkilerinin ortaya konmasına yönelik belirlenen 100 alandan fotoğraflar çekilmiştir ve bu fotoğraflar kümeleme analizi yapılarak gruplandırılmıştır. Her bir gruptan temsili bir fotoğraf seçilmis Anlamsal Farklılasım Metodu (AFM) ile farklı kullanıcı gruplarına uygulanan anketlerle degerlendirilmiştir. Sonuç olarak; Trabzon kentindeki canlı çizgisel eleman ve kompozisyonların farklı kullanım alanlarına göre fonksiyonlarının degiştigi ve yapılan anketler sonucunda estetik görünen çizgisel bitki kompozisyonlarının daha çok tercih edildiği saptanmıştır. Böylece daha ileride yapılacak bu tip bitkilendirmelerin uygulanması sırasında nelere dikkat edilmesi gerektiği ortaya konulmuş ve önerilerde bulunulmuştur.