Yeniden kullanımda zamansallık boyutu:Kalcıoğlu konağı, Trabzon

Abstract

Tarihi ve kültürel miras kapsamındaki yapıların geleceğe aktarılması; barındırdıkları işlevlerin sürekliliğinin sağlanmasıyla ya da yapılara yeni işlevler verilerek kullanılmalarıyla mümkündür. Özgün işlevlerini sürdüren yapıların günün konfor koşullarına uyum sağlar hale getirilmesi, yeni işlev verilen yapılar da ise işlevin gerektirdiği yapısal düzenlemeleri barındırır halde olması tarihi yapılarımızın sürekliliğini sağlarken gelecek nesillere aktarılmasına yardımcı olmaktadır. Kuramsal, yasal, teknik boyutlarıyla çok disiplinli olan bu çalışma alanında tasarımcının katkısı, yeniden kullanılacak mekânlarda yapacağı fiziksel düzenlemeler bağlamında çok önemlidir. Tarihi yapıların yeniden kullanımında binalara işlev çeşitliliği sunacak, yapıda özgür düzenlemelere izin verecek esnek modüler, eylem alanları tasarlamak ve bunları minimum müdahaleyle gerçekleştirerek işlev değişimini ya da gelişimini sağlayarak, yapıların kullanılmasını ve dolayısıyla yaşatılmasını sağlamak tezin çıkış noktasını oluşturmuştur. Tez kapsamında; Trabzon 1 Nolu Kentsel Sit Bölgesi?nde yer alan, Osmanlı dönemine ait Kalcıoğlu Konağı ele alınarak koruma ve yeniden kullanım kapsamında değerlendirilmiştir. Döneminin şartlarına göre inşa edilmiş yapının plan kurgusu korunarak, günümüzün konfor koşulları yapıya adapte edilmiştir. Binanın, yeni işlevin gereksinimlerine cevap verebilir nitelikte düzenlenmesi, mekân performanslarının kullanıcılar tarafından memnun edici olması ve bunlar yapılırken yapıya hiçbir zararın verilmemesi ve ayrıca bu sistemlerin ihtiyaç duyulduğunda aynı nitelikli diğer tarihi yapılara uygulanabilir olması çalışmanın elverişli yanlarını oluşturmuştur.