Geleneksel konutların iç mekan kurgusunu yerel kimlik unsurları ile okumak: İslamköy örneği

Abstract

Kimlik, tarih süresince insan ve çevrenin etkileşimiyle var olmakta, sosyal ve fiziksel etmenlerle süreklilik göstermektedir. Bu nedenle literatürde birçok alt başlıkla yer almaktadır. Bunlardan biri de yerel kimliktir. Yerel kimlik, bir yöreye özgü karakteristik özelliklerin görülebildiği kimlik unsurudur. Bu noktada yerel mimarinin rolü ve önemi büyüktür. Yerel mimari içerisindeki geleneksel konutlar ise; aile yapısı, din, kültür, sosyal aktivite, iklim, topografya ile şekillenmektedir. Böylelikle sosyal ve fiziksel etmenlerin sürekliliğini yansıtan geleneksel konutlar, yerel kimlik ögelerini barındırmakta ve bu konut mekanlarındaki biçimlenmeyi etkilemektedir. Bu bağlamda çalışma 4 aşamadan meydana gelmektedir. Birinci bölümde kimlik ve bileşenleri, sosyal ve fiziksel çevre kimliği, yerel kimlik, geleneksel konutların iç mekan biçimlenmesindeki yerel kimlik unsurları incelenmiştir. İkinci bölümde; çalışma alanı ve araştırma yöntemi hakkında bilgiler verilerek, İslamköy geleneksel mimari yapılar için veri toplanmıştır. Bu bilgi ve belgeler ışığında geleneksel konutlara (tescilli) ait kimlik kartlarının oluşturulması ve bu konutların iç mekanlarındaki analiz tabloları yapılmıştır. Üçüncü bölümde, oluşturulan kimlik kartlarına bağlı olarak geleneksel konutların (tescilli) yerel kimlik unsurları fiziksel etmenler üzerinden incelenmesi ve yapılan tasarım matrisi ve görsel tarama cetvelinin analiz tabloları ile elde edilen matris değerlendirmesi yer almaktadır. Son bölümünde ise yapılan literatür ve alan çalışmasının genel sonuçları yapılmakta ve önerilere değinilmektedir.