Doğu ladini (Picea orientalis (L.) link.)-doğu kayını (Fagus orientalis lipsky.) karışık meşcerelerinin gençleştirilmesi

Abstract

Bu çalışma ile doğuladini doğukayını karışık meşcerele- rindeki gençleştirme problemleri çözümlenmek istenmiştir. Problemlerin çözümü amacıyla karışık meşcerelerin büyük bir kısmı gezilmiş olup bu meşcerelerde yapılan birçok ölçme, gözlem ve tespitler değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmelere göre elde edilen bulgular ve varılan sonuçlar aşağıda açıklanmıştır. Meşcerelerde aynı yaşta sayılan doğuladinleri ve doğukayınlarından hemen hemen her yerde doğukayınlarının çok farklı bir boy üstünlüğüne sahip olduğu görülmüştür. Bu türlerin aynı boyda olmaları halinde ise doğuladinlerinin farklı bir yaş üstünlüğüne sahip olduğu görülmüştür. Bu farklılıklar gençlik ve sıklık çağlarında daha belirgindir. Doğuladini-doğukayını karışık meşcerelerinin oluşumunda toprak özelliklerinin başlıca unsur olmadığı görülmüştür. Doğukayınları tüm gelişme çağları boyunca aynı yaştaki doğuladinlerine oranla daha geniş tepetacı oluşturmaktadırlar. Gençlik ve sıklık çağlarında aynı boydaki doğuladinleri genel de doğukayınlarına oranla daha geniş tepetacı oluşturmakta, ancak meşcere siperi şartlarında bu durum, 2.00-3.00 m boydan sonra tamamen tersine dönmektedir. Doğukayını hakimiyetindeki meşcerelerde ladin, karışımda ki oranı ölçüsünde gruplar halinde siper vaziyeti ile gençleştirilmelidir. Ladin gençliğine 8-10 yıllık bir yaş ve boy üs tünlüğü sağlandıktan sonra doğukayını tüm alanda Büyük Alan Siper Vaziyeti ile gençleştirilmelidir. Doğuladininin hakim olduğu ya da her iki türün eşit oran da bulunduğu meşcerelerde iki türü aynı zamanda aynı alan üzerine getirerek gençleştirmek mümkün değildir. Ladin ve kayını farklı alanlar üzerinde düşünmek ve gençleştirmek gerekekecek tir. Bu durumda da yine siper vaziyetleri kullanılacaktır. Bozuk doğuladini-doğukayını karışık meşcerelerinde tohum ağaçları yetersiz olduğundan ya da hiç bulunmadığından dolayı gençleştirme dikim ile yapılmalıdır. Kayının yüksek kesimlerde açık alanlara dikilmesinden kaçınmalıdır. Çünkü dondan zarar görmektedir. Bu nedenle yüksek kesimlerde siper ağacının bulunmadığı alanlarda önce dona dayanıklı türlerle "ön orman" kurulmalıdır. Daha sonra da bu ormanın siperinde kayın dikimleri yapılmalıdır. Dikimle ladin-kayın münferit karışımı kurulamaz.