Farklı bölgelerde yetişen sakallı kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. barbata (C.A. Mey.) Yalt.)'dan elde edilen kontrplakların bazı teknolojik özellikleri

Abstract

Bu çalışmada ülkemizde özellikle Karadeniz bölgesinde doğal bir yayılış gösteren kızılağaç odununun ve bu odundan üretilen kontrplakların bazı fiziksel ve mekanik özellikleri üzerine bölge farklılığının ve kontrplak üretiminde kullanılan tutkal türünün etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla, Artvin (Arhavi), Trabzon (Akçaabat) ve Giresun (Espiye) bölgelerinden tomruklar alınmıştır. Üretilen kontrplakların mekanik özelliklerinden TS EN 314-1'e göre çekme-makaslama direnci, TS EN 310'a göre eğilme direnci ve elastikiyet modülü; fiziksel özelliklerinden TS EN 323'e göre yoğunluk, TS EN 322'ye göre denge rutubeti miktarları; kimyasal özelliklerinden TAPPI t m-45'e göre pH değerleri ve formaldehit emisyonu miktarları EN 717-3'e göre belirlenmiştir. Masif kızılağaç malzemenin mekanik özelliklerinden TS 2474'e göre eğilme direnci, TS 2478'e göre elastikiyet modülü, TS 2595'e göre liflere paralel basınç direnci; fiziksel özelliklerden denge rutubeti miktarı TS 2471'e göre, yoğunluğu ise TS 2472'ye göre yürütülmüştür. Sonuç olarak, MÜF tutkalı ile üretilen kontrplakların çekme-makaslama direnci değerlerinin ÜF tutkalı ile üretilen kontrplakların çekme-makaslama direnci değerlerinden daha yüksek olduğu görülmüştür. Her iki tutkal türü için de Giresun/Espiye bölgesinden alınan 1 numaralı grup en yüksek formaldehit emisyonu değerlerini vermiştir.