Türkiye'de popülizmin siyasal söylem üzerinden ölçülmesi: Nicel bir metin analizi

Abstract

Popülizm dünya siyasetinde giderek yaygınlaşan bir hal almaktadır. Akademisyenler arasında popülizmin açık bir tanımı üzerine uzlaşı sağlanamamıştır. Ancak hangi siyasi aktörün popülist özellik gösterdiği noktasında fikir birliği mevcuttur. Bu çalıĢmada popülizm siyasi aktörler tarafından kullanılan bir "siyasi iletişim stili" olarak tanımlanmaktadır. Kavramı siyasi iletişim stili olarak tanımlamak yapılan diğer popülizm tanımlarıyla çelişmemektir. Bununla birlikte popülizmin bu şekilde tanımlanması konu üzerine ampirik çalışmaların yapılabilmesine olanak sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı Türkiye'de kullanılan siyasi söylemde popülizmin derecesini ampirik olarak test etmektir. Bu amaç doğrultusunda çalışmada Jagers ve Walgrave (2007)'nin çalışmalarında kullandıkları yöntem kullanılarak AKP, CHP ve MHP'nin siyasi söylemleri TBMM'de yapılan haftalık grup konuşmaları üzerinden karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Popülist partiler genellikle muhalefette olan partilerdir. Bununla beraber iktidara gelen popülist partilerin düzen karşıtı söylemlerini iktidarları döneminde kullanmadıkları görülmektedir. Türkiye'de ise 16 yıldır iktidarda olan AKP'nin söylemlerinin popülist özellik gösterdiği iddia edilmektedir. Bu durum popülizm literatüründe AKP'nin farklı ve bir örnek olarak ön plana çıkmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda AKP'nin siyasi söylemleri seçilen diğer iki partinin söylemleriyle kıyaslanarak siyasi söylemde popülizmin yeri ve diğer iki partinin söylemlerinin zaman içerisinde AKP'nin söylemlerine benzeyip benzemediği analiz edilmiştir. Bu çalışmanın sonucunda elde edilen bulgulara göre AKP'nin söylemleri popülist özellik göstermektedir ve zaman içerisinde diğer iki partinin söylemleri AKP'nin söylemlerine yaklaşmıştır.

Populism has become increasingly common in world politics. There is no consensus among scholars on a clear definition of populism. But there is an agreement about which political actors show populist attitudes. In this study, we define populism as a "political communication style" used by political actors. To define populism as a political communication style does not mean conflict with other definitions. However this definition makes empirical studies easier. The main aim of this study is to empirically test the degree of populism in the political discourse of Turkish political parties. Hence, the political discourses of the AKP, CHP and MHP were analyzed comparatively through weekly parliamentary group speeches in the TBMM by using the method offered by Jagers and Walgrave (2007). Populist parties are usually opposition parties. However, once in power, these parties cease to use anti-order rhetoric. In Turkey, however, the AKP which has been ruling the country for 16 years seems to continue its populist discourse. This makes the party an outlier example in populism literature. In this context, AKP' political discourse has been analyzed and compared with two other parties in order to measure the level of populism and also to see whether these two parties' populist rhetoric resembles AKP. According to the findings of this study, AKP has a significantly populist discourse and the other two parties show similarities with the AKP.