Türkiye doğal alabalık (Salmo trutta) ekotiplerinin kültür şartlarında büyüme performansı ve morfolojik özelliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Tezde, ülkemizde yayılım gösteren Salmo trutta (kahverengi alabalık) ekotiplerinin kuluçka ve döl verim özellikleri, kültür şatlarında büyüme performansları ve bazı fenotipik özellikleri irdelenmiştir.Ekotiplerin nispi yumurta verimi, yumurta büyüklük ve ağırlıkları sırasıyla; Abant alabalığında (Salmo trutta abanticus) 1871 ? 742 adet/kg; 4,91 ? 0,37 mm; 91 ? 16 mg, Anadolu alabalığında (Salmo trutta macrostigma) 2403 ? 953 adet/kg; 4,30 ? 0,52 mm; 59 ? 12 mg, Aras alabalığında (Salmo trutta caspius) 4000 ? 1092 adet/kg; 4,23 ? 0,26 mm; 49 ? 50 mg, dere alabalığında (Salmo trutta fario) 1988 ? 865 adet/kg; 4,59 ? 0,53 mm; 82 ? 21 mg ve Karadeniz alabalığında (Salmo trutta labrax) 2314 ? 858 adet/kg; 4,67 ? 0,46 mm; 77 ? 18 mg olarak hesaplanmıştır. Yumurtanın döllenmeden serbest yüzme aşamasına kadar geçen en uzun süre, Abant alabalığında (10,5 ºC'de 81 günde), en kısa süre ise dere ve Karadeniz alabalığı ekotipinde (9,6 ºC'de 62 gün) gözlenmiştir. Kahverengi alabalık ekotiplerinin parr markası sayısı, uzunluğu ve genişlikleri arasında farklılıklar önemli bulunmuştur (P<0,05). En fazla parr markasının Anadolu alabalığında (11?13 adet) olduğu tespit edilmiştir. Tatlısuda, Karadeniz ve dere alabalıklarının daha iyi büyüme gösterdiği belirlenmiştir. En iyi büyüme karışık suda (?9-10) stoklanan dere ekotipinde, en kötü büyüme ise deniz suyunda (?18) stoklanan Abant alabalığı ekotipinde belirlenmiştir. Tatlı sudan ?9 ve ?18 tuzluluktaki suya transfer edilen ve 22 hafta bu sularda bekletilen balıkların vücut rengi, benek sayı ve büyüklüklerinde farklılıklar belirlenmiştir (P<0,05). Balıklar ?18 tuzluktan (16 hafta sonra) tatlı su ortamına geri transfelerinden sonra kırmızı beneklerin görülmediği ancak siyah beneklerin daha belirginleştiği belirlenmiştir.Sonuç olarak Anadolu alabalığı ekotipi dışındakilerin kültür koşullarına daha kolay uyum sağladığı belirlenmiştir.