Doğu Karadeniz bölgesindeki kafes işletmelerinden izole edilen bakterilerin antibiyotik hassasiyetlerinin belirlenmesi

Abstract

Bu tez çalışmasında, Kasım 2015 ve Haziran 2016 tarihlerinde Ordu (Perşembe) ve Trabzon (Yomra)'da bulunan deniz kafesleri ile Gümüşhane (Kürtün)'de bulunan tatlı su kafes işletmelerinden sediment ve balık örneklemesi yapılmıştır. Her bir istasyondan iki farklı kafes seçilmiş ve kafeslerin 1 km uzağından sediment örneklemesi yapılmıştır. Sediment ve balıklardan izole edilen bakterilerde antibiyotik direnci ve Minimum İnhibasyon Konsantrasyonu (MİK) araştırılmıştır. Sediment örneklerinden Escherichia coli (n:64) ve Enterococcus spp.(n:75) izole edilirken, balıklardan Lactococcus garvieae (n:24) izole edilmiştir. Antibiyogram test sonuçlarına göre; Escherichia coli tetrasiklin ve gentamisine karşı yüksek dirençlilik gösterirken, en etkili antibiyotik enrofloksasin ve florfenikol olduğu belirlenmiştir. Enterococcus spp. ise enrofloksasin ve tetrasikline karşı yüksek dirençli olurken, en etkili antibiyotik eritromisindir. Balıklardan izole edilen L. garvieae en yüksek direnci Trimethoprim+Sulfametoksazol ve gentamisine karşı gösterirken, en etkili antibiyotiklerin tetrasiklin, amoksisilin, enrofloksasin, florfenikol ve eritromisin olduğu belirlenmiştir. MİK testi sonuçlarına göre; E. coli izolatları vankomisin ve penisilin antibiyotiklerine karşı direnç gösterirken, Enterococcus spp. bakterilerinin ise enrofloksasin ve penisiline karşı dirençli oldukları belirlenmiştir. Balıklardan izole edilen L. garvieae ise Trimethoprim+Sulfametoksazol antibiyotiğine karşı dirençli olduğu tespit edilmiştir. Aşırı ve bilinçsiz antibiyotik kullanımının sucul ekosistemde bulunan bakterilerin antibiyotik dirençliliklerinde önemli artışlara neden olabileceği belirlenmiştir.