Oruçlu tüneli göçük bölgesinin şemsiye kemer yöntemi ile desteklenmesi

Abstract

Zeminin kendini taşıyamadığı yerler olarak adlandırılır ve bu gibi yerlerde kemerleşmenin sağlanması için zeminin iyileştirilmesi gerekmektedir. Şemsiye Kemer Yöntemde; tünel kazısı esnasında kemerleşmenin sağlanmadığı bölgelerde uygulanarak zemini iyileştiren bir yöntem olarak geliştirilmiştir. Bu yöntemin amacı, tünel cidarı çevresine tünel ekseni doğrultusunda, belirli uzunlukta içi boş çelik borular yerleştirmek suretiyle tünel çevresinde kemerleşmeyi sağlayacak taşıyıcı bir katman oluşturulur. Bu yöntem ile tünellerde oluşabilecek zemin gerilmelerinin önüne geçilerek, gerilmeler ve buna bağlı olarak gelişen yer değiştirmeler önemli ölçüde azaltılmış olacaktır. Bu çalışmada, "Oruçlu Tüneli Göçük Bölgesi" incelenmiştir. Tünel göçük güzergâhı jeolojik ve geoteknik açıdan değerlendirilmiştir. Yapılan arazi incelemeleri, jeofizik incelemeler (rezistivite deneyi) sondajlar ve laboratuvar deneyleri sonuçlarına göre tünel göçük güzergâhı boyunca yer alan jeolojik birimler tanımlanmıştır. Yeni Avusturya Tünel Açma Yöntemi esasları gözetilerek inşa edilen bu tünelin sonlu elemanlar yöntemi yardımıyla analizleri yapılmıştır. Analizler sonucunda; inceleme konusu tünelin, yeraltında ve yer üstünde yol açması beklenen yer değiştirmeler izin verilebilir sınırlar içinde kalacağı, herhangi bir göçme olasılığı bulunmadığı ve önerilen destekleme elemanlarının yeterli olacağı anlaşılmıştır. Farklı değişkenlerin tünel ve çevresine etkilerini incelemek için oluşturulan modeller üzerinde Phase2 sonlu elemanlar programı ile yapılan analiz sonuçları değerlendirilerek göçük kısmının güvenli bir şekilde açılmasında ve imalatın yapılmasında önemli yeri olan parametrelerin olası etkileri ortaya konmuştur.