İşsizlik ve suç ilişkisi: Türkiye üzerine bir uygulama (1991-2018)

Abstract

Son yıllarda giderek artan suç vakaları karşısında işsizlik oranlarının da yüksek seyretmesi, değişkenler arasında bir bağın olabileceğini fikrini güçlendirmiştir. Bu doğrultuda, suç olgusuna neden olan faktörlerin neler olduğu tartışmaları sıklaşmış; işsizliğin varlığının, suç oranları üzerinde önemli bir etkisinin olduğu fikri ön plana çıkmıştır. Bu noktada, işsizlik ve suçun birlikte incelenmesi büyük önem arz etmektedir. Ulusal ve uluslararası literatür incelendiğinde, çalışmaların büyük çoğunluğunda işsizlikten suça doğru anlamlı bir ilişkinin bulunup bulunmadığı araştırılmıştır. Bu çalışmada, işsizlik ile suç olgusu arasında var olduğu düşünülen ilişkinin Türkiye örnekleminde incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, çalışmanın ampirik bölümünde, yıllık işsizlik oranları ile yıllık her 100 000 nüfusa düşen ceza infaz kurumu nüfusu verileri, 1991-2018 dönemi itibariyle analize tabi tutulmuştur. İlgili suç verileri Türkiye İstatistik Kurumu'nun hazırlamış olduğu adalet istatistikleri dokümanından elde edilirken, işsizlik oranları için ise IMF veri tabanından yararlanılmıştır. İlk aşamada, analize konu olan değişkenler arasındaki uzun dönemli ilişkiyi incelemeden önce, serilerin durağanlıkları sınanmıştır. Öncelikle, grafik ve korelogram yöntemleriyle ön bilgi edinilmiş, ardından istatistiksel sonuç içeren Augmented Dickey-Fuller ve Philips-Perron Birim Kök Testleri yardımıyla, değişkenlerin birinci dereceden durağan olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. İkinci aşamada, bahse konu olan uzun dönemli ilişki Johansen Eş-bütünleşme Testi ile araştırılırken, kısa dönem nedensellik ilişkisi de Granger Nedensellik Testi ile incelenmiştir. Analizden elde edilen bulgular, işsizlik ile suç değişkenleri arasında, söz konusu dönemde, herhangi bir eş-bütünleşik vektör olmadığını göstermektedir. Bu sonuç gerek iz testi gerekse maksimum özdeğer testi için geçerlidir. Ayrıca, bu iki değişken arasında nedensellik ilişkisi olup olmadığını belirlemek amacıyla yapılan Granger Nedensellik Testi sonucunda ne işsizlikten suça ne de suçtan işsizliğe doğru bir nedenselliğin olmadığı bulgusuna ulaşılmıştır. Sonuçlar, genel kanının aksine, incelenen dönemde, değişkenler arasında bir ilişkinin olduğu görüşünü desteklememektedir.

The high unemployment rates in the face of increasing crime cases in recent years has strengthened the idea that there may be a link between variables. Accordingly, the debate what are the factors that cause the phenomenon of crime has become frequent; the idea that the existence of unemployment has a significant impact on crime rates has come to the fore. At this point, it is very important to examine unemployment and crime together. When the national and international literature is examined, it has been investigated whether there is a meaningful relationship from unemployment to crime in the vast majority of studies. In this study, it was aimed to examine the relationship thought to exist between unemployment and the phenomenon of crime in Turkey sample. For this purpose, in the empirical part of the study, the annual unemployment rates and annual prison population per 100 000 of general population were analyzed as of the period of 1991-2018. The related crime data was obtained from the justice statistics document prepared by the Turkish Statistical Institute, while the IMF database was used for unemployment rates. In the first stage, the stationarity of the series were tested before examining the long-term relationship between the variables subject to the analysis. First, preliminary information was obtained with graphical and correlogram methods, then it was found that the variables were first-order stationary with the help of Augmented Dickey-Fuller and Philips-Perron Unit Root Tests containing statistical results. In the second stage, the long-term relationship mentioned was investigated with the Johansen Co-integration Test, while the short-term causality relationship was examined with the Granger Causality Test. The findings from the analysis show that there is no co-integrated vector between unemployment and crime variables in the period in question. This result is valid for both the trace test and the maximum eigenvalue test. In addition, as a result of the Granger Causality Test conducted to determine whether there is a causality relationship between these two variables, it was found that there was no causality from unemployment to crime or from crime to unemployment. The results, contrary to popular belief, do not support the view that there is a relationship between variables in the period under study.