Göç, işsizlik ve gelir arasındaki ilişkilerin analizi: OECD ülkeleri örneği

Abstract

Küreselleşme hareketleriyle birlikte özellikle 2000'li yıllardan sonra büyük artış gösteren uluslararası göç hareketleri, günümüzde yüksek gelirli ülkeler için en önemli ekonomik ve politik konuların başında gelmektedir. Bu çalışmada, göçün makroekonomik belirleyicilerinin neler olduğunu ortaya koymak amacıyla göç, işsizlik ve kişi başına düşen gelir arasındaki ilişkiler 2000-2016 döneminde panel veri analiz yöntemi kullanılarak 27 OECD ülkesi için test edilmiştir. Öncelikle çalışmada kullanılan değişkenler yatay kesit bağımlılık, homojenlik testlerine tabi tutulmuş ve elde edilen bulgulardan yola çıkılarak değişkenlerin durağanlık özellikleri araştırılmıştır. Değişkenler birinci dereceden durağan tespit edildiklerinden eşbütünleşme testleri yapılmış ve değişkenler arasında eşbütünleşik bir ilişki tespit edilememiştir. Dolayısıyla, değişkenler arasındaki ilişkinin yönü ve büyüklüğünün tespiti AMG yöntemi ile tahmin edilmiştir. AMG testinden elde edilen sonuçlara göre, işsizlik oranı göç üzerinde negatif ve %1 seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkiye sahip olup işsizlik oranında meydana gelen %1'lik artış, OECD ülkelerinde bu ülkelere gelen göçü yaklaşık %0,3 azaltmaktadır. Kişi başına düşen gelir göç üzerinde pozitif ve %1 seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkiye sahip olup kişi başına düşen gelirin %1 oranında artması, OECD ülkelerine gelen göçü yaklaşık %1 oranında artırmaktadır. Kısaca; OECD ülkelerinde olası işsizlik artışları, ilgili ülkelere göç akımlarını yavaşlatmakta iken refah artışlarının OECD ülkelerine göç akımlarını arttırdığı tespit edilmiştir. Ancak 27 OECD ülkesi için geçerli olan bu sonucun analize konu olan her bir OECD ülkesi için araştırıldığında her ülkenin göç politikasının farklı olmasından dolayı sonuçların değiştiği tespit edilmiştir. Çalışmadan elde edilen bu sonuçlar, göçün belli kanunlar çerçevesinde bir ülkeden diğerine gitmediğini her ülkenin kendine özgü koşullarının göç akımlarını etkilediğini ortaya koymaktadır. Dolayısıyla, politika uygulayıcılarının ülkelerine özgü bireysel özellikleri dikkate alarak politika geliştirmeleri önem arz etmektedir.

International migration flows that especially have risen after the 2000s with globalization movements is one of the major economic and political concerns for high income countries these days. In this study, in order to assert the macroeconomic determinants of migration, the relationship between migration, unemployment and per capita income in 2000-2016 period is analyzed by using panel data analysis for 27 OECD countries. Firstly, cross sectional dependency and homogeneity tests used and then panel data unit root test employed for testing variables stationary level. Since the variables were determined as stationary in first degree, cointegration tests were applied but not any cointegrated relation between the variables were detected. Thus, the direction and magnitude of the relationship between the variables were tested with AMG analysis. According to the AMG analysis test results, unemployment rate has 1 % negative and statistically significant effect on migration and 1% of unemployment rate rise results in about a 0,3% decrease of migration to OECD countries. Per capita income has 1% positive and statistically significant effect on migration, and 1% of per capita income rise results in about a 1% increase of migration to OECD countries. In short, it is detected that while potential rise in unemployment in OECD countries reduces the migration flows to the related countries, an increase in welfare level raises the migration flows to the OECD countries. However, while the results for all 27 countries is valid, it is detected that since every country has different migration policy, the results change when each country is studied separately. The results suggest that migration does not mean to move from one country to another according to certain rules, but the special conditions of each country effect migration flows. Therefore, it is important that policy makers should convey politics considering the properties typical to their own countries.