What are the Arguments Against “Complete Financial Liberalization”in the Developing World in Terms of Financial Instability and Financial Crises?

Abstract

The liberalisation process started in the 1980s and continued increasingly in the 1990s went through in financial markets as well as in the real sector to benefit the freeing of markets from government intervention and to rebuild pure market-oriented economies as in the golden era of “laissez-faire”, the 19th century. However, especially developing countries had severe experiences about complete financial liberalisation such as financial instability and financial crises. After such experiences complete financial liberalisation was started to be widely criticized. This paper aims to answer the question of “What are the arguments against complete financial liberalisation in developing world in terms of financial instability and financial crises?” To do this it tackles first the arguments in favour of complete financial liberalisation within the framework of the theory and brief literature review and then the topic is handled in two main parts as the criticisms against this dominant approach through first the theoretical and second the experimental arguments.

1980’lerde başlayan ve 1990’larda artarak devam eden liberalizasyon süreci, hükümet müdahalesinden piyasaları kurtarmak ve “bırakınız yapsınlar” anlayışının altın çağı olan 19.yy’daki gibi tam piyasa yönelimli ekonomileri tekrar kurmak için finansal piyasaların yanında reel sektörde beraber yürümüştür. Ancak, özellikle gelişmekte olan ülkeler tam finansal liberalizasyonla ilgili finansal istikrarsızlık ve finansal krizler gibi acı tecrübeler yaşamıştır. Bu gibi tecrübelerden sonra tam finansal liberalizasyon geniş ölçüde eleştirilmeye başlanmıştır. Bu makale, “Finansal istikrarsızlık ve finansal krizler açısından gelişmekte olan ülkelerde tam finansal liberalizasyon aleyhindeki argümanlar nelerdir?” sorusuna cevap vermeyi amaçlamaktadır. Bunu yapmak için makale öncelikle teori ve kısa literatür taraması çerçevesinde tam finansal liberalizasyonun lehinde olan görüşleri ele almakta ve sonrasında konu, bu hâkim yaklaşıma karşı birincisi teorik ve ikincisi deneyimsel argümanlardan gelen eleştiriler şeklinde iki ana bölümde ele alınmaktadır.