Havalandırma uygulamalarında kirletici dağılımının deneysel ve sayısal olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada farklı oda boyutları, menfez konumları ve çalışma parametrelerinde kirletici dağılımı deneysel ve sayısal olarak incelenmiştir. Bu maksatla kirletici dağılımında hava değişim katsayısının (HDK), menfez konumunun ve deplasmanlı hava dağıtım sistemi ile zeminden ısıtmanın beraber kullanıldığı bir uygulamanın etkileri değerlendirilmiştir. Deneysel aşama, küçük ölçekli bir model odada tamamlanmıştır. Çalışma parametreleri elde edilen sonuçların gerçek boyutlardaki bir oda için de geçerli olması adına benzerlik olgusu değerlendirilerek belirlenmiştir. Akış görüntüleme çalışmaları gerçekleştirilmiş ayrıca hava hızı, hava sıcaklığı ve konsantrasyon ölçümleri yapılmıştır. Sayısal kısımda hava hareketlerinin çözümlenmesinde RNG k – ε türbülans modeli kullanılmıştır. Belirlenen akış alanı içerisinde partikül yörüngeleri ayrık faz modeli (DPM – Discrete Phase Modeling) kullanılarak izlenmiştir. Ayrıca hava yaşı, hava değişim verimi (HDV) ve kirletici uzaklaştırma etkinliği (KUE) hesaplanmıştır. HDK artışının değişken kirletici yükleri altında ortam havasının ortalama kirletici seviyesini azaltmada yetersiz kalabileceği görülmüştür. Sabit kirletici yükleri için ise HDK artışının ortam havasındaki kirletici konsantrasyon değerini azaltmadaki etkisinin kirletici kaynak konumuna göre değişkenlik arz edeceği belirlenmiştir. Mahal içi kirletici dağılımının menfez konumları ve kirletici pozisyonlarının bir fonksiyonu şeklinde geliştiği tespit edilmiştir. Deplasmanlı hava dağıtımı ve zeminden ısıtma sisteminin beraber kullanıldığı bir mahalde kirletici dağılımının işletme parametresi, partikül kaynak yüksekliği ve çıkış menfez konumuna bağlı olarak değişkenlik göstereceği ifade edilebilir.