Petrolün ülke politikalarına etkisi: Kuveyt örneği

Abstract

Petrol, gelişmekte olan üretici ülkelerin siyasi hayatında etkili olmaya devam etmektedir. Petrole bağımlı söz konusu ülkelerde siyasi kalkınma istenen düzeyde olmamakta, dış tehdit algısı çoğu zaman kendini hissettirmektedir. Söz konusu durum petrolün, üretici ülkenin siyasi hayatında her zaman "siyasi kaynak laneti" mi olduğu sorusunu ortaya çıkarmıştır. Çalışma, Kuveyt örneğinden hareketle petrolün gelişmekteki üretici ülkelerin siyasi gelişim ve politikaları üzerindeki etkisini açıklamak üzere geliştirilmiştir. Söz konusu ülkelerin siyasi yaşamlarında önemli yeri bulunan petrolün, gerek iç gerekse dış politik hayatta siyasi yapıcıların kullandıkları bir araç olduğu gözlenmiştir. Petrol, siyasi yapıcılarca bir taraftan mevcut, özellikle otoriter, rejimin devamını sağlamak üzere kullanılırken diğer taraftan dış politika amaçlarının gerçekleştirilmesinde önemli politik araç haline getirilmektedir. Petrolün özellikle gelişmekteki ülkelerin siyasi gelişimine ayak bağı olduğunu öngören rantiye devlet, politik yaşamın yönünün belirlenmesinde tek açıklayıcı unsur olarak yetersiz kalmaktadır. Aynı zamanda Kuveyt devletinden hareketle özellikle doğal kaynak bağımlısı küçük ülkelerin dış politikasının şekillenmesinde petrolün önemli etken olduğu görülmektedir. Petrol, küçük ülkelerin dış kırılganlığını kimi zaman arttırmakla beraber çoğu zaman uluslararası alandaki manevra alanını genişleterek varlıklarını devam ettirmelerinde etkili olmaktadır

Oil is continuing to be influential in the political life of the oil-producing developing countries. While the political growth of those oil-dependent developing countries cannot reach at the target level, the perception of external threat often makes itself evident. This situation reveals the question whether oil is always "a curse of political source" in the political life of the oil-dependent countries. Based on Kuwait's example this study is carried on to explain the influence of the oil on the political growth and policies of the oil-dependent countries. It is observed that oil which is an important factor in the political life of producing countries whose development is source-dependent is a tool used by the policymakers both in the internal political life and foreign policy. Oil is utilized by the policymakers to provide the permanency of the authoritarian regime at home and at the same time, it is turned into a political tool in order to realize the foreign policy goals. Rentier state which asserts that oil is a hobble especially for the political growth of the developing countries is insufficient as being a single explanatory factor in the course of determining the direction of political life. Focused on Kuwait's example it is revealed that oil is an important factor also in the process of shaping foreign policy of such particularly small oil-dependent states. Along with sometimes enhancing the external vulnerability of small states, oil mostly can be an effective factor to maintain their existence by expanding the scope of manoeuvre at the international politics.