XIX. Yüzyıl Sonu ve XX. Yüzyıl Başlarında Trabzon'da Tarım

Abstract

Trabzon bir ziraat memleketi olmamakla birlikte kazancının önemli bir bölümünü tarımdan elde eden bir vilâyetti. Coğrafya ve iklim sorunları nedeniyle oldukça zor şartlar altında ve büyük oranda insan emeğine dayalı tarımın yapıldığı yörede hemen her tür meyve, sebze ve hububat yetişmekle birlikte buranın temel ticari ürünleri tütün, fındık ve fasulye idi. Mısır ise halkın temel gıda maddesi olan ekmeğin temel hammaddesiydi. Arazinin çok dar ve parçalanmış olması, iklimin ise birçok ürünün yeterince olgunlaşmasına izin vermemesi, yörede tarımın ticari değerinin olması bir yana geçimlik bir ekonomi olıuşturmasına bile müsaade etmiyordu. Bu nedenle bölgede tarımı genelde kadınlar ve çocuklar yapıyor, erkekler ise geçimlerini temin etmek için diğer meslek kollarında çalışıyor bazen de vilayet ve ülke dışına gidiyorlardı.