Hizmetkâr liderliğin işyeri tutum ve davranışları ile olan ilişkisinde çalışanların kişilik özelliklerinin düzenleyici etkisi

Abstract

Bu çalışmada hizmetkâr liderlik ile işyeri tutum ve davranışları (görev performansı, işten ayrılma niyeti, hasta hasta çalışma, yaratıcılık) arasındaki ilişkilerin araştırılması ve temel benlik değerlendirmelerinin bu ilişkilerdeki düzenleyici etkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda bu ilişkilerin incelenebilmesi için Trabzon ilinde yer alan, farklı faaliyet alanlarında çalışan 32 işletmenin 210 çalışanından ve 49 amir/bir üst yöneticisinden anket yoluyla toplanan veriler kullanılmıştır. Bu verilerin analizi sonucu elde edilen bulgular hizmetkâr liderliğin görev performansı ve yaratıcılık üzerinde olumlu bir etkisinin olduğunu, ancak işten ayrılma niyeti ve hasta hasta çalışma üzerinde bir etkisinin olmadığını göstermektedir. Bununla birlikte temel benlik değerlendirmelerinin hizmetkâr liderlik ile işten ayrılma niyeti ve hasta hasta çalışma arasındaki ilişkide düzenleyici etkiye sahip olduğu görülürken, hizmetkâr liderlik ile görev performansı ve yaratıcılık arasındaki ilişkide düzenleyici etkisi bulunamamıştır. Buna ek olarak araştırma sonuçları işten ayrılma niyetinin görev performansını olumsuz yönde etkilediğini göstermekte ve işten ayrılma niyetinin, hizmetkâr liderlik ve temel benlik değerlendirmelerinin etkileşiminin görev performansı ile ilişkisine kısmen aracı etki ettiğini ortaya koymaktadır. Bu sonuçlara dayanarak bu çalışma hizmetkâr liderliğin çalışanların işyeri tutum ve davranışları üzerindeki etkisini inceleyerek bu alanda yapılan araştırmalara katkıda bulunurken, temel benlik değerlendirmelerinin bu ilişkilerdeki düzenleyici etkisini inceleyerek literatürdeki önemli bir boşluğu doldurmaktadır.

In this study, it is aimed to investigate the relationships between servant leadership and workplace attitudes and behaviors (task performance, turnover intentions, sickness presenteeism, creativity) and to examine the moderating effect of core-self evaluations on these relationships. For this purpose, in order to examine these relations, data collected through questionnaires from 210 employees and 49 managers of 32 enterprises working in different fields of activity in the province of Trabzon were used. The findings obtained as a result of the analysis of these data show that servant leadership has a positive effect on task performance and creativity, but has no effect on turnover intentions and sickness presenteeism. However, it was observed that core-self evaluations had a moderating effect on the relationship between servant leadership, turnover intentions and sickness presenteeism, while no moderating effect was found on the relationship between servant leadership and task performance and creativity. In addition the results of the research show that turnover intentions negatively affects task performance and reveals that the interaction of turnover intentions, servant leadership and core-self evaluations partially mediates the relationship between task performance. Based on the results, this study contributes to research in this field by examining the effect of servant leadership on employees' workplace attitudes and behaviors, while filling an important gap in the literature by examining the moderating effect of core-self evaluations on these relationships.