Özet:
ülkemizde orman köylüsünün içinde bulunduğu sosyal, ekonomik, kültürel ve cografik şartların zorlamasıyla, Devlet Ormanlarından odun hammaddesi yakacak odun amacıyla yasadışı yollarla tüketilmektedir. Böylece, ormanlar ekonomik ve sosyal -fonksiyonlarını tam olarak görememekte ve ormancılık sektörünün gayri safi milli hasıla içindeki payı oldukça küçük kalmaktadır. Bu araştırmayla, Devlet Ormanlarından odun hammaddesinin yasal olmayan yollarla yakacak odun amacıyla tüketilmesinin sosyo-ekonomi k analizini yapmak ve probleme uygun çözüm önerileri geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırma alanı olarak Maçka Devlet Orman işletme Müdürlüğü, diğer bir deyişle 70 köye sahip Maçka ilcesi seçilmiştir. Araştırmada yüz-yüze görüşme sonucu gerçekleştirilen anket yönteminden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda; 70 köyde 199O yılında tüketilen yakacak odun miktarının 244816 ster, orman isletmesince aynı yıl köylülere verilen zati yakacak odun toplamının 17445 ster olduğu; böylece, gizli yakacak odun tüketiminin 227371 ster olarak gerçekleştiği belirlenmiştir. Köylüye verilen zati yakacak odun miktarı, köylünün tükettiği yakacak odun miktarının %7'sine, orman isletmesinin yapacak ve yakacak odun üretim miktarı gizli yakacak odun tüketiminin /CH'ine ve orman isletmesi gelirinin, gizli yakacak odun tüketimiyle oluşan ekonomik kaybın ancak X60'ına ulaştığı bulunmuştur. Köylerin yakacak odun tüketim miktarlarıyla gizli yakacak odun tüketim miktarları arasında istatistiksel anlamda -fark bulunmazken, 31., 32. Madde ve Belediye Köylerindeki yakacak. odun tüketim miktarları arasında fark bulunmuştur. Köylerde yakacak odun tüketimlileriyie; rakım, ilçeye. -uzaklık, korumasız ev oranı ve hayvan sayısı arasında pozitif yönde; tüpgaz tüketimi, korumalı ev, ormana uzaklık ve kişi basına düsen orman alanı arasında ise negatif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler belirlenmiştir.
