Özet:
İş hukukunun ortaya çıkış sebebi olan çalışma süresi, işçinin işte geçirdiği süreyi ifade etmektedir. Çalışma süresi, İş Hukukunun en çok tartışılan konularından birisidir. Türk İş Hukukunun da önemli konularından birisi olan çalışma sürelerine, 4857 sayılı yeni İş Kanunu ile yeni düzenlemeler getirilmiştir. Bu Kanun ile modern iş ilişkilerine cevap verebilmek amacıyla çalışma sürelerinde, 1475 sayılı İş Kanunu dönemindeki katı uygulamaların aksine, esnekleşmeyi amaçlayan hükümlere yer verilmiştir.Çalışmada, 4857 sayılı İş Kanununda çalışma sürelerini düzenleyen hükümler incelenmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde çalışma süresi kavramına ve tarihi gelişimine yer verilmiştir. Ayrıca, esneklik kavramı ile esneklik uygulamaları üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde Türk İş Hukuku mevzuatında yasal çalışma sürelerinin ne şekilde düzenlendiği ele alınmış ve son bölümde fazla çalışma ve fazla saatlerle çalışma kavramlarına ilişkin hükümler incelenmiştir.
Reason for the emergence of working time of labor law, employee refers to the period of time spent at work. Working-time is one of the most controversial matters on Labor Law. The about of the working time, new arrangements have been made with the new Labour Law No. 4857, is one of the important issues of Turkish Labor Law. With this law, in work times in order to meet modern business relations, instead of the strict regulations in Labour Law No. 1475, more flexible rules have been implemented.In this study, the provisions regulating the work-time in the Law No.4857 have been examined. In the first part of the study, the concept of working time and development of the historical are presented. In addition, applications of the concept of flexibility and flexibility are emphasized. In the second part of study, the manner in which the legal work-time has been regulated according to the Turkish Labour Law has been indicated and the last part of the study, the concepts of overtime work and work at extra hours are examined
