Özet:
Koruma kuramı ve pratiği, 19. yüzyıldan günümüze kavramsal gelişmeler, uygulanacak yöntemler ve koruma eyleminin uygulama aşamasına dair birçok tartışma sonucunda değişime uğramış, yeni yaklaşımlar ve kavramlar geliştirilmiş, değişiklikler önerilmiş ve bilimsel çalışmalar yapılmıştır. Tarihi ve kültürel alanların sürekliliğinin sağlanması adına üretilecek politikaların hassasiyeti önem taşımaktadır. Bu sebeple korumaya bilimsel açıdan bakılmalı ve koruma politikalarında süreklilik sağlanmalıdır. Bu yüzden Türkiye'de geçmişten günümüze kentsel korumaya ilişkin politikaların gidişatını yasal ve akademik düzlemlerle ilgili süreçlerin evrensel koruma ilkeleriyle ne ölçüde bağdaştırıldığının irdelenmesi ve birbirleri arasındaki ilişkinin boyutunun anlaşılmaya çalışılması gerektiği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, kentsel koruma alanına yönelik üretilen lisansüstü çalışmaların ve yasal düzenlemelerin birbirleriyle etkileşim içerisinde olduğu varsayımıyla, bu ilişkinin ne boyutta yönlenmiş olduğunun içerik analizi yönetimi ile analiz edilmesidir. Tezin amacına yönelik olarak üç aşamalı bir yöntem izlenmiştir. Birinci aşamada; Kentsel Koruma alanına yönelik üretilen lisansüstü tez çalışmaları, içerdikleri anahtar kelimeleri üzerinden kentsel korumanın boyutları ile ilişkilendirilerek içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiştir. İkinci aşamada; kentsel korumaya yönelik çıkarılan yasa metinlerinin kentsel koruma süreci boyutlarına ne ölçüde değindikleri irdelenmiştir. Üçüncü ve son aşamada ise; birinci aşamada ortaya konulan Kentsel Koruma alanına yönelik üretilen lisansüstü tez çalışmalarına ilişkin analiz ile ikinci aşamada ifade edilen kentsel korumaya yönelik çıkarılan kanunlara ilişkin analiz birlikte değerlendirilerek sonuç olarak; lisansüstü tez çalışmaları-kentsel koruma mevzuatı arasında hangi yönde bir ilişki olduğu ortaya konularak ileride gerçekleştirilecek çalışmalara, rehber niteliğinde bir zemin oluşturulacaktır.
