Özet:
20. yüzyılın başından itibaren hızlı sanayileşme sürecinin bir sonucu olarak ortaya çıkan küresel ısınma ve iklim değişikliği tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de doğal kaynaklar ve özellikle su kaynakları üzerinde olumsuz etki yaratmıştır. Küresel ısınma sonucu yaşanan iklim değişiklikleri kentsel açık yeşil alanlarda kullanılan bitkilerin yaşam fonksiyonları açısından da tehdit oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında bitki su tüketiminin belirlenmesi ve su tasarrufu olanaklılığını damla sulama sistemi ile araştırmak amacıyla 2011- 2012 yılları arasında iki farklı bitki türü (B1: Berberis thunbergii `Atropurpurea Nana?, B2: Ilex aquifolium), iki farklı sulama düzeyi (I1: % 100, I2: % 75), iki farklı gübre seviyesi (G1: Gübreli konular, G2: Gübresiz konular ) ve iki farklı dikim aralığı(DA1: 30 cm, DA2: 45 cm) kullanılmıştır. Deneme konularına uygulanan sulama suyu miktarı, B1 konularında 2011 yılında 119.15-98.25 mm, 2012 yılında 166.49-124.87 mm; B2 konularında 2011 yılında 96.38-81.05mm, 2012 yılında 116.08-87.06 mm'dir. Mevsimlik su tüketim miktarı 2011 yılında B1 konularında 109.00-73.11 mm, 2012 yılında 184.44-130.86 mm; B2 konularında; 2011 yılında 76.02-60.13 mm, 2012 yılında 130.83-102.60 mm arasında değişmiştir. Her iki yılda da B1 konularında en yüksek bitki su tüketim değeri B1I1G1DA1 parselinde, B2 konularında B2I1G1DA1 parselinde bulunmuştur. Araştırmada sulama düzeyi, gübre durumu ve dikim aralığının B1 konularının gelişiminde etkili olduğu, B2 konularındaise yalnız dikim aralığının etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda peyzaj mimarlığı bitkilendirme çalışmalarında öncelikle mevcut su kaynakları ile daha etkin bir sulama yapabilmek ve su tasarrufu sağlayabilmek için kısıntılı sulama yaklaşımını da göz önünde bulundurarak damla sulama yöntemi tercih edilmelidir. Ayrıca bitki su tüketimi az olan bitki türlerinin kullanımı ile uzun süreçte ekolojik ve ekonomik avantajlar elde edilebilecektir.
