Özet:
20.yy başlarında nüfus artışına bağlı olarak kentsel alanlardaki yapılı çevreler artmış ve açık yeşil alanlar azalmıştır. Bu durumun sonucu olarak kentlerde ani iklimsel değişimler ve doğal afetler meydana gelmiştir. İnsanların yaşam kaliteleri olumsuz yönde etkilemiş, kentlerdeki değişim sonucu ekosistem zarar görmüş, kentler kırılgan bir hal almıştır. Özellikle son yıllarda bu olumsuz sonuçlara yönelik planlamacılar teknoloji ve çevresel etkilere bağlı olarak yeni yaklaşımlar geliştirmeye başlamıştır. Bu çalışmalardan en etkin olanı yağış sularının kontrol alınmasına yönelik 'sürdürülebilir yağmur suyu' modelidir. Araştırma kentsel açık yeşil alanlarından küçük kent modelleri olarak da nitelendirilen kampüslerde kentsel alt yapı sistemleri olarak doğal peyzaj elemanları kullanılarak çözüm önerileri geliştirmek amacıyla yapılmıştır. Bu kapsamda çalışma Karadeniz Teknik Üniversitesi kampüs alanı sınırları içerisinde etüt, envanter, veri toplama, veri analizlime ve sentezleme yöntemleri ile ele alınmıştır. Alanda su korunumunun sağlanabileceği bölgeler analizler doğrultusunda belirlenerek yıllık yağış verileri kullanılarak bölgelerdeki her binadan toplanabilecek yağmur suyu hesaplanmış, toplanan suyun sürdürülebilir kampüs anlayışı içerisinde kampüs su ihtiyacının ne kadarını karşıladığı belirlenmiştir. Su toplanma alanlarında suyu hem fonksiyonel hem de estetik amaçlı kullanımlarına dair öneriler getirilmiştir.
