Özet:
Korunan alanlar, alanın sahip olduğu kaynak değerleri doğrultusunda farklı koruma statüleri altında değerlendirilmekte olup bu alanlar dünyanın farklı ülkelerin ve Türkiye'nin ilgili yasa ve yönetmeliklerinde farklı koruma statüleri olarak yer almaktadırlar. Bu koruma statüleri içinde rekreasyonel ve turistik kullanımlara yönelik ayrılmış koruma statüleri de bulunmaktadır. Bu statüler, Dünya'da ve Türkiye'de farklı isimler altında yer almaktadır. Türkiye'de 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu kapsamında yer alan korunan alan statüleri içinde rekreasyonel ve turistik kullanımlara izin verilen alanlardan bir tanesi de Orman İçi Rekreasyon Alanlarıdır. Türkiye'de üst ölçekli planlar olarak bilinen uzun devreli gelişme planları ile gelişme planlarında rekreasyonel kullanım için ayrılan alanlara yönelik alt ölçeklerde gerçekleştirilen tasarım kararları ve çalışmaları, herhangi bir yönteme dayandırılmamaktadır. Bu durum Türkiye'nin ilgili yasal metinlerde bu alanlarda halen yapılmakta olan imar planı, mimari ve peyzaj projelerinin hazırlanmasına temel oluşturan yasal mevzuatın yeniden gözden geçirilmesini zorunlu kılmıştır. Bu tez çalışmasında, bu eksikliği gidermeye yönelik olarak planlama adımları belirlenmiş ve yönetsel kurgu geliştirilmiştir. Çalışma sonucunda oluşturulan yönetsel kurgu ile birlikte bu alanlara ilişkin ilgili mevzuatlarda yapılması gereken düzenlemelere yönelik öneriler geliştirilmiştir.
