Özet:
Bu çalışmada önce kontrplak üretimi, formaldehit emisyonu ve yapışma özellikleri hakkında genel bilgiler verildikten sonra kullanılan metotlar anlatılmıştır. Çalışmanın amacına uygun olarak laboratuvar şartlarında 3 tabakalı 43 farklı tipte üretilen kontrplakların, formaldehit emisyonu WKI sise metodu ile, özgül ağırlık DİN 52374, çekme-makaslama direnci TS 47 (1981) ve DİN 53255 (1964), eğilme direnci ve eğilmede elastikiyet modülü deneyleri TS 3969 (1983) ve DİN 52371 (1968) de belirtilen esaslara göre yapılmıştır. Sonuç olarak» ayrışan formaldehit miktarı, kayın kontrplaklarda kavak ve okume kontrplaklarına göre daha düşüktür. Ayrıca levha kalınlığı ve katkı maddesi oranı ile pres süresi ve basıncının artması, üre ve melamin ilavesi yanında formaldehit oranı düşük UF tutkalının kullanılması ve kontrplak depolama süresinin uzaması formaldehit emisyonunu azaltıcı etki yaparken, dolgu maddesi türlerinin önemli bir etkisi görülmemiştir. Diğer taraftan kayın levhaların kullanıldığı kontrplakların özgül ağırlık, çekme-makaslama ile eğilme direnci ve elastikiyet modülü diğer kontrplak tiplerinden yüksek bulunmuştur. Pres basıncı ve süresinin artması. belirtilen özellikler üzerine olumlu etkileri görülürken, üre ilavesi çekme-makaslama direnci ile özgül ağırlığı azaltırken, eğilme direnci ve elastikiyet modülünü yükseltmiştir. Katkı maddesi oranının artması kavak kontrplakların yapışma direncini kuru olarak denenen örnekler için artırırken, özgül ağırlığı azaltmış ve eğilme direnci ile elastikiyet modülünü etkilememiştir. Dolgu maddesi tür ve oranın özgül ağırlığa etkisi görülemezken, dolgu maddesi oranının artması çekme-makaslama ile eğilme direnci ve elastikiyet modülünü düşürmüş, cam kabuğu ununun dolgu maddesi olarak kullanılması durumunda ise çekme-makaslama direncinde önemli bir değişme göstermemiştir.
