Özet:
Günümüz koşullarında, kamu kurumlarının da özel işletmeler gibi rekabet koşullarına uyum sağlamalarının gereği olarak etkin, verimli ve üretken bir organizasyon oluşturmaları önem kazanmıştır. Bu oluşumla birlikte, örgütlerde insan kaynaklarının verimli çalışmasının sağlanmasına yönelik araştırmalar örgütlerde kalite ve verimlilik artırmada temel üretim faktörü olarak insanların daha fazla önemsendiği, beklentilerinin karşılandığı, görüş ve kanaatlerine değer verildiği katılımcı yönetim anlayışının uygulanmasını ve yaygınlaştırılmasını sağlamıştır. Örgütsel başarı, performansın örgütsel faaliyet süreci boyunca ölçülmesi ve değerlendirilmesi ile mümkün olabilecektir. Örgütsel başarının sağlanması için performans faktörlerinin bireyler üzerindeki etkileri ve bireylerin performans eğilimleri belirlenmelidir. Çalışanların performanslarını etkileyen ve çoğunluğu ölçülemeyen birçok faktör mevcuttur. Çalışanlar kendi istekleri dışında bu faktörlerin olumsuz etkilerine maruz kalabilmektedir. Bu faktörlerin neler olduğu ve performans üzerine etkilerinin hangi düzeyde olduğu çalışma alanlarına ve bireylere bağlı olarak insan kaynakları kapsamında incelenmelidir. Bu çalışmada; Karadeniz Teknik Üniversitesinde görevli araştırma görevlilerinin performans sorunlarının, performanslarını etkileyen örgüt içi veya örgüt dışı faktörlerin, akademisyenliğe bakış açılarının, kendi kişisel özelliklerinin ve stres sorunlarının üstesinden gelmek için yaptıkları eylemlerin neler olduğu bir anket çalışması ile araştırılmıştır. Araştırma sonucunda; ücret, uyum sağlama, işten ayrılmak isteme vb. yargıları ile yaş kriteri arasında, çalışma zevki, gelecek kaygısı vb. yargıları ile enstitü kriteri arasında, bireysel hırslar, otoriter baskı, zorbalık vb. yargıları ile cinsiyet arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca genel olarak araştırma görevlilerinin büyük çoğunluğunun mesleğinden gurur duyduğu ve ideali olduğu için bu mesleği seçtikleri görülmüştür. Strese neden olarak görülen faktörler önceliklerine göre; ''gelecek kaygısı'', ''akademik elemanlar arasındaki iletişim yetersizliği'', ''araştırma alt yapı ve finans olanakları yetersizliği'' ve '' ücret yetersizliği'' şeklinde sıralanmıştır.
