Özet:
Doğu Karadeniz Bölgesi, yerel mimari özellikleri ile Türkiye'de kırsal turizm potansiyelinin yüksek olduğu bölgelerdendir. Ancak bölgede kırsal turizm tesislerinin sayısal yetersizliğinin yanı sıra, bölgenin mimari dokusuna uygun olmayan tesislerin yapılması da bölge doğal bileşenlerini ve mimari dokusunu tehdit etmektedir. Bölgenin arazi yapısı, iklimi, yöre mimarisinde kullanılan ahşap malzemenin temini ve yerel yapım tekniklerinin sürdürülebilmesi kaynaklı zorluklar da bu durumun başlıca nedenlerindendir. Çalışmada, bölgedeki konaklama tesisi ihtiyacına çözüm olabilecek, daha hızlı ve daha kolay uygulanabilecek endüstriyel bir yapım sistemi olarak seçilen Ahşap-Beton Kompozit (ABK) sistem özelliklerinin incelenmesi ve sistem elemanlarında yüksek rijitlik ve kompozit verimlilik değerine sahip bir bağlantı elemanının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Yapılan çalışma; ahşap ve betonun farklı bağlantı elemanlarıyla bir araya getirilmesi ile oluşturulmuş bir yapım sistemi olan ABK sistemin analiz edilmesini, bu sistemde kullanılan bağlantı elemanları arasında en ideal dayanım ve rijitlik özelliklerine sahip çentikli bağlantı elemanlarının yetersizliklerin giderildiği yeni bir bağlantı elemanı geliştirilmesini (yapay çentikli bağlantı), bu bağlantı elemanı özelliklerinin deneysel olarak incelenmesini ve elde edilen bulguların irdelenmesini içermektedir. Çalışmada; ABK yapım sistemlerinin ahşap esaslı, kırsal turizm tesislerinin inşasında kullanabileceği; yapay çentikli bağlantının, çentikli bağlantılara oranla zaman, iş gücü ve kaynak korunumu sağladığı; çentikli sistemde beton plakta ağır hasarlar oluştuğu; yapay çentikli uygulamada beton plakta hasar meydana gelmediği; yapay çentikli bağlantının, çentikli uygulama ile yakın kompozit verimlilikte olduğu; sonuçlarına ulaşılmıştır.
