Özet:
İnsan, fiziksel varlığının altında tinsel varlığına yuva olan bir canlıdır. Bedeniyle dış dünyada varlığını korurken tinselliğiyle algılarını, duygularını, düşüncelerini hatta tepkilerini var eder. Bu özel durum insanı biricik kılmakta ve hayatı anlamlandırmaya teşvik etmektedir. Hayatın anlamlandırılmasında insanın hayatla kurduğu bağ ve bu bağın gerçekleşmesindeki etkinliğiyle yaşam alanı önemli bir rol üstlenir. Bu çalışma kapsamında da insanın, insana özgü olan tinselliğin mekân ile ilişkisi incelenmiştir. Mekân-insan diyaloğundaki tinsel etki, görünenin altındaki derin anlam çeşitliliğini keşfe çağırmaktadır. Mekân ile insan ilişkisinin ''tin'' parantezinde incelendiği bu tezin amacı; yapı taşı mekân olan mimarlığın, insana dokunuşundaki tinsel etkinin araştırılması ve çözümlenmesidir. Bunun için tez kapsamında öncelikle tin ve tinsellik kavramları derinlemesine incelenmiş, mimarlıkla kurduğu ilişki ele alınmıştır. Daha sonra yapılan kapsamlı literatür araştırması ile mimarinin tinselliğinde etkin rol üstlendiği düşünülen ve öne çıkan birtakım faktörler, tezin ikinci bölümünde sınıflandırılarak açıklanmıştır. Üçüncü bölümde ise tez kapsamındaki soyut anlatımların somut örneklerle desteklenmesi amacıyla araştırılan birçok örnek arasından seçilen yapılarla bir örneklem grubu oluşturulmuştur. Bu örneklem grubunun insan üzerindeki etkisi, belirlenen faktörler üzerinden değerlendirilerek mimarının tasarım felsefesi ve ziyaretçi yorumlarının ışığı altında analiz edilmiştir. Daha sonra analiz ve değerlendirmelere ait bulgular irdelenmiş; çalışma süresince elde edilen bilgiler ve izlenimler sonuçlar bölümünde aktarılmıştır.
