Dikey yeşil sistemler

Abstract

Dikey yeşil sistemler; bitkisel odaklı mimari uygulamalardır ve bir sistem olmaları nedeniyle içeriklerinde pek çok bileşen ve eleman bulundururlar. Günümüz mimarlık terminolojisinde dikey yeşil sistemler için dikey bahçeler, yeşil cepheler, dikey yeşillik sistemleri gibi adlandırılmalar yapılmaktadır. Bu tür tanımlamalar, sistemi mimari kavram olarak karşılayamamaktadır. Ayrıca yapılan bazı adlandırılmalarda ise bu sistemin alt türleri ifade edilmektedir. Aslında geçmişi, çok eski çağlara uzanan dikey yeşil sistem uygulamalarında, son yıllarda artış görülmektedir. Bunun nedeni günümüzde önemini giderek güçlendiren canlı mimarlık ve ekolojik mimarlık yaklaşımlarıdır. Bu artışta sisteme ait malzeme, bileşen ve elemanların iyileştirilmesi ve çeşitlenmesi ile malzeme üreticisi, sistem tasarımcısı ve uygulayıcıların katkıları da önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, dikey yeşil sistem kavramının verilmesi; sistemin türleri ve kullanım olanakları arasındaki farklılıkların; konstrüksiyon kurgusu ve katmanlaşma, bitki örtüsü, su isteği, uygulama olanakları açısından belirlenmesi amaçlanmış ve sistemin iki alt türü için yapılan uygulama ve sistem örnekleri bu kriterler bağlamında irdelenmiştir. Çalışma; genel bilgiler, yapılan çalışmalar, bulgular ve irdeleme ile sonuçlar olmak üzere dört bölümden meydana gelmektedir. Genel bilgiler bölümünde; dikey yeşil sistemlerle ilgili genel bilgiler, kaynak çalışmalarından yararlanılarak verilmiştir. Yapılan çalışmalar bölümünde; uygulama örnekleri incelenmiş ve analiz edilmiştir. Edinilen bilgilerden yararlanılarak, cephe kaplamasına yönelik sistemin iki alt türü için bir uygulama çalışması yapılmış, bu çalışma neticesinde oluşturulan bu sistemlerin performansları gözlem yolu ile sınanarak çeşitli veriler elde edilmiştir. Üçüncü bölüm olan bulgular ve irdeleme bölümünde; analiz edilen örnek yapılardan elde edilen bulgulara, uygulama çalışmasından elde edilen gözlem sonuçlarına yer verilmiş ve bunlar literatürdeki bilgilerle karşılaştırmalı olarak irdelenmiştir. Dördüncü bölümde ulaşılan sonuçlara yer verilmiştir.