Özet:
İletişim teknolojisi, kültür, ekonomi, politika, sanatlar ve doğrudan bilimin de kendisi dahil olmak üzere yaşamın tüm alanlarında çok etkili bir rol oynadı. Bu çalışmanın amacı dünya görüşü ve sanatının karşılıklı bağımlı olduğunu, aynı madalyonun karşıt ve tamamlayıcı yüzleri olduğunu kanıtlamaktır. Dolayısıyla, çalışmanın hedefi yaşamın değişik sferlerindeki en son gelişmeleri belirlemek; sanat ve özellikle mimarlığa yaklaşımları etki ettikleri nispette ve mimari uygulamalarla sentaktik ve semantik çözümlerde yansıdıkları biçimleriyle bu etkileri ortaya koymaktadır. Kısacası, çalışma disiplinler arası ve arakesit bir araştırmadır. İlk bölümlerde, toplum, din, politika, ekonomi, sanatlar, özellikle edebiyat, konusundaki postmodern anlayış olarak nitelenebilecek gelişmeler incelenmiştir. Daha sonraki bölümlerde mimarlığın son üç on yılının mimarlık ürünleri, plan, kütle, örgütlenme geometrisi (ki bunların ana kategorileri öklit, organik ve bunların karmaşık transformasyonları ve dekonstrüksiyonları olarak alınmıştır); ve denge, düzen, süreklilik, bütünlük ve birlik gibi kavramlar cinsinden irdelenmiştir. Daha net olarak; Gür tarafından tarihte geri sürülen ve önerilen sosyo-morfolojik kavramlar mimarlıkta bugün ayırt edilebilir beş ana eğilime uygun olarak taranmıştır: Bunlar sürmekte olan modernizm, geç modernizm (usçu ve metaforik), postmodernizm (sentaktik), postmodernizm (semantik)'dir. Bu tezde zengin örnekler aracılığıyla yukarıdaki bölümlenmelerin ve ölçütlerin bugünün mimarlığındaki mevcut biçimlendirme ilkelerindeki temel farklara açıkça ayna tuttuğu ve postmodern mimarlığın postmodern değer ve düşüncelerle güçlü bir biçimde bağlılaşımlı olduğu açıkça ve net biçimde kanıtlanmıştır.
