Batı Anadolu bölgesinin deprem tehlikesinin farklı yöntemler kullanılarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Batı Anadolu ve civarındaki farklı sismik bölgelerin deprem tehlike parametrelerini değerlendirmek için tarihsel ve aletsel dönemleri içeren homojen bir katalog kullanıldı. Batı Anadolu için yapılan eski sismik bölgelendirme çalışmaları dikkate alınarak detaylı bir bölgelendirme çalışması yapıldı. Her kaynak bölge için en büyük olasılık yöntemi ile b değeri ve fraktal boyut değerleri hesaplandı. Gerilim seviyesinin yüksek olduğu Ege yitim zonunda düşük b değerleri elde edilirken, grabenlerin yoğun olduğu bölgelerde ise bölgesel heterojenitenin yüksek olmasından dolayı yüksek b değerleri elde edildi. Kijko-Sellevoll yöntemi kullanılarak aletsel ve tarihsel verileri içeren katalog için geri dönüşüm periyodları, deprem oluşma olasılıkları ve her bölgede beklenen en büyük magnitüdlü depremler hesaplandı. Gumbel III yöntemi ile de her bölge için oluşabilecek en büyük depremin magnitüdü hesaplandı. Kijko-Sellevol ve Gumbel III yöntemi ile hesaplanan değerlerin doğru orantılı olduğu belirlenmiştir. Geri dönüşüm periyot değerlerinin en küçük hesaplandığı yerler Ege yitim zonu ile ilişkili olan bölgelerdir. 50 yıl için magnitüdü 6.5 den büyük bir depremin oluşma olasılığının %90'dan fazla olduğu yerler Büyük Menderes grabeni, Sultandağı fayı, Ege yayını çevreleyen bölgelerdir. Hesaplanan sismik risk parametrelerine göre en tehlikeli bölgeler Ege yayı ve dalma batma zonu ile ilişkili olan 10., 11. ve 12. bölgelerdir. Zamana göre hesaplanan b ve fraktal boyut değerlerinin büyük depremler öncesi önemli değişimler gösterdiği tespit edildi ve bu parametreler depremlerin önceden kestiriminde önemli bilgiler içerdiği görüldü.