Frankofoni ile Türk Konseyi'nin mukayesesi

Abstract

İnsan topluluklarının yeryüzünde yer aldıkları günden bugüne kendi aralarında çeşitli düzeylerde işbirliği arayışında bulundukları ve farklı örgütlenmeler tesis ettikleri bilinmektedir. Tarihi sürece bakıldığında ortaya çıkan işbirliği modelleri kimi zaman insanların ve devletlerin karşılaştığı sorunları çözme amacı ile ortaya çıktığı gibi, kimi zaman da birtakım ideallerin yahut özel işbirliği alanlarının gerçekleştirilmesi için de oluşturulmuştur. Bu özel işbirliği alanları için kurulan uluslararası örgütlerin iki nev-i şahsına münhasır örneği de Frankofoni ve Türk Konseyi'dir. Bu çalışmada, "medeniyet" ve "post-kolonyalizm" bir analiz birimi olarak kabul edilerek "Frankofoni: Fransızca Konuşan Ülkeler Topluluğu" ve "Türk Dili Konuşan Ülkeler İşbirliği Konseyi" tecrübelerinin ne tür işbirliği tarzları ortaya koyduğu ve bu modellerin hangi yönleriyle farklılık oluşturduğu incelenmiştir. Hem Frankofoni hem de Türk Konseyi tecrübeleri bugüne kadar doktora düzeyinde mukayeseli olarak herhangi bir akademik çalışmada analiz edilmemiştir. Bu yönüyle bu tez alana mütevazı bir katkı yapmayı da hedeflemektedir.

It is known that human communities are seeking cooperation at various levels among themselves and creating different organizations from the day they were present on the earth to today. The cooperation models emerging when looking at the historical process were created sometimes for the purpose of solving the problems encountered by people and states and sometimes for the realization of several ideals or special cooperation fields. Two examples of the only one of its kind cooperations of international organizations established for these special cooperation fields are The International Organisation of La Francophonie and Turkic Council. In this study, by accepting "civilization" and "post-colonialism" as a analysis unit, what kind of cooperation styles are presented by the experiences of "The International Organisation of La Francophonie" and "The Cooperation Council of Turkic Speaking States: Turkic Council" and in which ways these models create difference were investigated. Both the Francophonie's and the Turkic Council's experiences have not been analyzed at doctoral level at any academic study up to now. In this respect, this dissertation also aims to make a modest contribution to the field.