Tamamlayıcı sağlık sigortasının sürdürülebilirliği: Öğretim elemanları üzerine bir araştırma

Abstract

Tamamlayıcı sağlık sigortası, özel sağlık sigortasının bir ürünüdür. Genel sağlık sigortası teminat paketleri içerisine dahil olmayan ya da teminat paketine dahil olup ancak kısmen karşılanan durumlarda bireyin cepten ödeme yapması gereken veya daha üst standartlarda hizmet almak istediği durumlarda ortaya çıkan bir sigorta türüdür. Türkiye'de tamamlayıcı sağlık sigortası ilk defa 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nda yer almıştır. Bu sigortanın tanımı, kapsamı ve uygulaması 28.06.2012 tarihli genelgede SGK tarafından ortaya koyulmuştur. Bu çalışmanın amacı, Karadeniz Teknik Üniversitesi'ndeki öğretim elemanlarının tamamlayıcı sağlık sigortası hakkındaki bilgi düzeylerinin tespit edilmesi, tamamlayıcı sağlık sigortası uygulaması ile ilgili bakış açılarının irdelenmesi ve bu sigortanın sürdürülebilirliğine yönelik fikirlerinin ele alınmasıdır. Bununla birlikte, öğretim elemanlarının görüşlerinin demografik kriterlere göre farklılık gösterip göstermediği incelenip, seçilen hipotezlerle aralarındaki ilişkinin varlığı araştırılmıştır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak anket yöntemi uygulanmıştır. Yapılan anket çalışması kapsamında Karadeniz Teknik Üniversitesi'nde bulunan toplam 420 öğretim elemanına anket soruları yöneltilmiştir. Araştırmaya katılanlar içerisinde; Profesör, Doçent, Doktor Öğretim Üyesi, Araştırma Görevlisi ve Öğretim Görevlisi unvanlarına sahip öğretim elemanları bulunmaktadır. Elde edilen verilerin incelenmesi için T ve ANOVA analizlerden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda; tamamlayıcı sağlık sigortasının sürdürülebilirliği açısından öğretim elemanları arasında; cinsiyet, medeni durum, görev yapılan fakülte, aylık gelir durumu, sağlık kuruluşu tercihi, özel hastaneye gitme sıklığı, yapılan sağlık harcamaları, özel sağlık sigortasına sahip olma, tamamlayıcı sağlık sigortasından haberdar olma, tamamlayıcı sağlık sigortası hakkındaki bilgi düzeyleri ve tamamlayıcı sağlık sigortasına sahip olma bakımından farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte öğretim elemanlarının %47,10'unun bu sigortadan haberdar olduğu ve sadece %29,30'unun bu sigortaya sahip oldukları sonucuna varılmıştır.

Complementary health insurance is a product of private health insurance. General health insurance is a type of insurance that is not included guarantee packages or is included in collateral package but in cases where partially met, the individual must pay out of pocket or wants to receive services to higher standards. Complementary health insurance in Turkey has been included in Social Insurance and General Health Insurance Law No.5510 for the first time. The definition, scope and application of this insurance were revealed by the Social Security Institution (SSI) in the circular dated 28.06.2012. The aim of this study is to identify the level of knowledge about complementary health insurance of lecturers at Karadeniz Technical University, examine their perspectives on complementary health insurance application and adress ideas for the sustainability of this insurance. In addition, it was investigated whether the opinions of the lecturers differ according to the demographic criteria and the existence of the relationship between them with the selected hypotheses was investigated. In the study, the survey method was used as a data collection technique. Within the scope of the survey study, survey questions were directed to 420 lecturers at Karadeniz Technical University. Among the participants in the study; there are lecturers with the titles of Professor, Associate Professor, Assistant Professor, Research Assistant and Instructor. T and ANOVA analyses were used to examine the obtained data. As a result of the research; among the lecturers in terms of the sustainability of complementary health insurance, it was found that there were differences in gender, marital status, faculty at university, monthly income status, preference of the health institution, frequency of going to private hospital, health expenditures, having private health insurance, being aware of complementary health insurance, information levels about complementary health insurance and having complementary health insurance. In addition, it was concluded that 47.10% of lecturers were aware of this insurance and only 29.30% had this insurance.