Bazı parametrelerin DPPH• Giderim Testine ve pH' nın biyoaktif bileşen ekstraksiyonu ve inkübasyonunda bileşim ve aktiviteye etkileri

Abstract

Çalışmada DPPH•'nin kararlılığı, ortamın ışık, sıcaklık, çözücü ve pH şartları açısından 517 nm absorbansları ve UV-Vis spektrumları ile değerlendirildi. Çözücünün DPPH•' nin kararlılığını etkilediği, 10 - 20 ºC de bozunmanın yavaş, 30 - 40 ºC de yüksek olduğu görüldü. Spektrumlarda 470-620 nm arası absorbans değerlerinden türetilmiş absorbanslar üretilerek DPPH• bozunma süreçleri daha iyi gösterildi. Bu yöntem su ve pH 7'de DPPH•'nin daha kararlı, 20 – 30 ºC aralığında bozunmada ciddi artış olduğunu gösterdi. Bekleme sürecinde absorbans farklarıyla elde edilen spektrumlarda, 510-520 nm bölgesinde önemli düşüşler, 390-400 nm bölgesinde ise önemli artışlar tespit edildi. Fark grafikleri su ve pH 7'de düşük sıcaklıklarda DPPH•'nin daha kararlı olduğunu gösterdi. Antioksidan-DPPH• etkileşimine çözücü, tampon konsantrasyonu ve ortam pH'sının etkisi araştırıldı. Beş antioksidan (gallik asit, Troloks, BHT, kateşin, C vitamini), beş çözücü (metanol, su, DMSO, aseton, etil asetat) ve üç pH (2, 7, 10) ile yapılan çalışmalar, çözücü, tampon konsantrasyonu ve pH farklılıklarının, aktivitede artışa veya azalmaya sebep olabileceğini gösterdi. Ekstraksiyonda ve depolamada antioksidanların kararlılığının tespiti için standart antioksidanlar ve yeşil çay ekstraktları klasik DPPH•, FRAP, toplam fenolik miktarı ve karbonik anhidraz inhibisyonu ve on-line HPLC-DAD-FRAP antioksidan yöntemiyle incelendi. pH'nın bileşen kararlılığını ve biyoaktiviteyi etkilediği, etkinin bileşik bazlı olarak farklılık gösterdiği, ektraktlarda pH 2'de yüksek, pH 10'da düşük aktiviteyle sonuçlandığı gözlendi. DPPH• çalışmalarında reaktif ve numune tazeliği, ışık, sıcaklık, pH, tampon konsantrasyonu ve çözücü aktiviteyi etkilemektedir. Numuneler arası aktivite kıyaslaması ancak aynı şartlarda elde edilen sonuçlarla yapılabilir. DPPH stability was evaluated based on light, temperature, solvent and pH of medium with absorbance at 517 nm and UV-Vis spectra. Solvent affects DPPH• stability; degradation was slow at 10-20 ºC and fast at 30-40 ºC. DPPH degradation was better expressed by producing derived absorbances using absorbances between 470-620 nm in spectra. Method showed DPPH as stabile in water and pH 7 and significant increase in degradation in 20-30 ºC. In spectra obtained by absorbance changes during waiting, significant decreases in 510-520 nm and increases in 390-400 nm region were detected. Difference graphs showed DPPH was more stable at low temperatures in water and pH 7. Effect of solvent, buffer concentration and pH on antioxidant-DPPH• interaction was investigated. Studies with 5 antioxidants (gallic acid, Trolox, BHT, catechin, vitamin C), 5 solvents (methanol, water, DMSO, acetone, ethyl acetate) and 3 pHs (2, 7, 10) showed solvent, buffer concentration and pH differences may cause activity increase or decrease. Standard antioxidants and green tea extracts were examined by conventional DPPH, FRAP, Folin, carbonic anhydrase inhibition and on-line HPLC-DAD-FRAP methods to determine antioxidants stability in extraction and storage. pH affected component stability and bioactivity, effect differed on compound basis, and pH 2 resulted in high activity and pH 10 low activity in extracts. Reagent and sample freshness, light, temperature, pH, buffer concentration and solvent affect activity in DPPH• tests. Activity comparison between samples can only be made with results obtained under same conditions.